De oproep van 85 stemmen uit het middenveld – burgers, vakbonden, verenigingen, kunstenaars, academici en activisten – voor een progressieve alliantie!

Het Gewest heeft een regering nodig die opgewassen is tegen de uitdagingen: solidair, ecologisch en resoluut progressief.
De meerderheid bestaat al – het volstaat de stap te zetten om ze te realiseren.

Vandaag verenigen 85 mensen uit het middenveld zich om die oproep luid en duidelijk te lanceren.

Brussel heeft dringend nood aan een regering. Maar niet eender welke regering.

Oproep tot een progressieve coalitie

11 maanden na de verkiezingen van 9 juni 2024 heeft Brussel nog steeds geen regering. Alle coalities zijn overwogen, ook de meest ingewikkelde. Behalve één: die van een linkse meerderheid die een progressieve regering zou steunen.

Zo’n meerderheid is er al in het Brusselse parlement, waar een linkse meerderheid tegen een rechtse minderheid heeft gestemd over ondubbelzinnige teksten, zoals die waarin de genocide op het Palestijnse volk wordt erkend of die tegen buitensporige huurprijzen.

Waarom zou het elan dat we hebben gezien bij deze twee emblematische dossiers niet kunnen leiden tot een regering die door dezelfde meerderheid wordt gesteund? Gezien de groeiende chaos in de leiding van het Gewest is dit nu het enige haalbare democratische alternatief.

De vraag komt van alle kanten: Brussel heeft dringend een regering nodig. Maar niet eender welke regering. Alleen een progressieve regering kan een coherente meerderheid hebben in beide taalgroepen.

Maar dat is niet de enige reden voor deze oproep.

Op federaal niveau voert de Arizona-regering een beleid van sociale en ecologische afbraak. Ze organiseert bezuinigingen die alleen de werkende bevolking treffen, terwijl de belangen van de machtigen worden gevrijwaard. Bovendien maken de rechtse partijen in Arizona er geen geheim van dat ze Brussel onder curatele willen plaatsen.

Er is geen enkele reden waarom de Brusselaars hierin zouden meegaan. Politiek links heeft in Brussel altijd een meerderheid gehad, zowel bij de stembusgang als in het parlement. Vandaag heeft die linkerzijde de mogelijkheid om te tonen dat het ook anders kan, door zich te engageren in een regeringsvorming. Ze heeft de plicht samen te werken aan een duurzame en veerkrachtige samenleving in onze stadsgewest, voor sociale en ecologische rechtvaardigheid, met zorg en solidariteit als politiek kompas.

Velen in sociale en culturele organisaties en in het maatschappelijk middenveld willen zo’n politiek project. Deze oproep is geen blanco cheque: we zullen zelf waakzame partners blijven. We zijn ons bewust van de uitdagingen waarvoor ons stad-gewest staat. We kennen de noodzaak om op veel gebieden een koerswijziging door te voeren. Maar het is absoluut noodzakelijk dat zo’n beleid steunt op de vitale krachten in de Brusselse bevolking.

Op deze 1ste mei 2025 roepen we de politieke krachten, bezorgd over de toekomst van Brussel, die zich herkennen in deze ambitie op om de sprong te wagen.

Samen kunnen jullie het doen.

Stel ons niet teleur.

De 85 ondertekenaars :

(Eerste ondertekenaars in vette letters)

1. Mateo Alaluf (ULB)
2. Alejandra Alarcon-Henriquez (BePAx)
3. Déborah Antunes Madeira (Centre Athena)
4. Myriam Azar, Eduardo Carnevale et Aline Jacques (collectif Alpha)
5. Georges Bauherz (neuropsychiatre)
6. Joëlle Baumerder (fondatrice de la Maison du Livre)
7. Claire Billen (ULB)
8. Clement Bogaerts (Seso-SETM) Françoise Bloch (metteure en scène)
9. Manuela Bruyndonckx (employée retraitée, ULB)
10. Jean-Michel Cappoen (SETCa-BBTK)
11. Michel Caraël (ULB)
12. Rudy Cassart (Banlieues)
13. Giulia Contes et Gregory Mauzé (CNAPD)
14. Anne Coppieters (Lire et Écrire Bruxelles)
15. Eric Corijn (VUB)
16. Valter Cortese (ULB)
17. Kim Collyns (FGTB Centrale Générale – ABVV Algemene Centrale)
18. Eric Crokaert (FGTB Horval)
19. Jean Daems (ex-secrétaire général MOC)
20. Simon de Brouwer (SeTIS)
21. Diana De Crop (Les Amis d’ma mère)
22. Rémi Dekoninck (projet Lama)
23. Sarah de Liamchine (PAC)
24. Jo De Leeuw (militante CGSP Enseignement)
25. Jean-Luc De Meulemeester (ULB)
26. Lieven De Cauter (KUL)
27. Violaine Deneys (CGSP-ACOD)
28. Olivier De Schutter (UCL)
29. Alexis Deswaef (avocat)
30. Bernard De Vos (délégué général honoraire aux droits de l’enfant)
31. Muriel Di Martinelli (CGSP ALR BRU)
32. Amine El Asli (éducateur, conseiller philosophique)
33. Henri Eisendrath (VUB)
34. Sabrina Ergen (Arpaije-OiSP, Esmi)
35. Hugues Esteveny (travailleur social)
36. Anne Fievet et Sébas/en Gratoir (Forest à gauche / Vorst Links)
37. Camille Fortunier (ULB/INeS)
38. Catherine François (Mission locale Saint-Gilles)
39. Eric Fabri (ULB)
40. Marc Frère (Arau)
41. Pierre Galand (ancien sénateur)
42. Michel Genet (responsable associatif)
43. Martin Georges (Revue Politique)
44. Henri Goldman (le blog cosmopolite)
45. Carole Grandjean (militante associative)
46. Serge Gutwirth (VUB)
47. Mejed Hamzaoui (ULB)
48. Michel Hubert (UCL et ULB)
49. Françoise Kemajou (Pour la Solidarité)
50. Francine Esther Kouablan (Mrax)
51. Najar Lahouari (Métallos MWB – Metallos MWB)
52. Alain Leduc (Université populaire de Bruxelles)
53. Adrien Lenoble (Mission locale Saint-Gilles)
54. Florence Lepoivre (FGTB Bruxelles)
55. Arnaud Lismond-Mertes (CSCE – Ensemble!)
56. Gabriel Maissin (économiste, UCL)
57. Esteban Martinez (ULB)
58. Marco Martiniello (ULg)
59. Fred Mawet (militante CGé)
60. Eléonore Merza-Bronstein (MOC Bruxelles)
61. Mark Michiels (Louis Paul Boonkring)
62. Jacques Morel (médecin, ancien député)
63. David Murgia (acteur, metteur en scène)
64. Carla Nagels (ULB)
65. Sotieta Ngo (Ciré)
66. Irène Pêtre (ex-permanente nationale CNE)
67. Julien Pieret (ULB)
68. Andrea Rea (ULB/InES)
69. July Robert (autrice et traductrice)
70. Michel Roland (médecin, ULB, projet Lama)
71. Eleonora Sambasile (CFA)
72. Pierre Schoemann (FSPST)
73. Claude Semal (artiste, L’Asymptomatique)
74. Cataline Sénéchal (travailleuse associative)
75. Daniel Soil (écrivain public, romancier)
76. Michel Staszewski (historien)
77. Andreas Stathopoulos (Le DK)
78. Marcelle Stroobants (ULB)
79. Cedric Tolley (sociologue)
80. Martin Vander Elst (anthropologue)
81. Felipe Van Keirsbilck (CNE)
82. Philippe Vansnick (CSC Bruxelles)
83. Mathieu Verhaegen (CGSP ALR BRU)
84. Véronique Wemaere (Solsoc)
85. Yasmina Zian (ULB)

Uitsluitingen uit de werkloosheid, overbelaste diensten, aanvallen op het personeel: de maat is vol voor de OCMW’s!

De federale regering legt de laatste hand aan haar plan om de werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken. Vanaf 1 januari 2026 zullen meer dan 32.000 uitgesloten Brusselaars  zonder inkomen vallen. Ze hebben geen andere uitweg dan een leefloon aanvragen bij het OCMW.

En dat terwijl de Brusselse OCMW’s al overbelast zijn.

Al jarenlang klagen de vakbonden aan:

• de structurele onderfinanciering van de OCMW’s,
• geen garanties voor de continuïteit van de subsidies,
• de gedeeltelijke terugbetaling van de leeflonen,
• de overbelasting en het personeelsgebrek,
• de afbrokkeling van de werkomstandigheden en van de kwaliteit van de diensten aan de bevolking.

Deze problemen zijn nog erger geworden als gevolg van enkele recente politieke besluiten, zoals de besparing van 20 miljoen euro op gewestsubsidies eind 2023, waardoor ongeveer 247 eerstelijnsposten verloren zijn gegaan.

Met de komende federale hervorming dreigen de OCMW’s overspoeld te worden, op een moment dat het personeel al onder druk staan, erkenning ontberen en steeds meer uitgeput raken.

Geconfronteerd met deze situatie hebben de Brusselse vakbonden (ACOD/CGSP, ACV/CSC en VSOA/SLFP) een gezamenlijke stakingsaanzegging ingediend voor al het Brusselse OCMW-personeel voor vandaag 24 april.

Tegelijkertijd wordt een mars georganiseerd in Brussel om de uitsluitingen uit de werkloosheid, de besparingen en de afbraak van openbare diensten aan de kaak te stellen.

ABVV-Brussel steunt deze mobilisatie voluit:

• de hervormingen van de werkloosheid treffen frontaal mensen die het al moeilijk hebben
• door de hervormingen komt de last massaal terecht bij de gemeenten, zonder hen de nodige middelen hiertoe toe te kennen
• de werkomstandigheden van het OCMW-personeel, dat het nu al enorm moeilijk heeft, zullen nog meer verslechteren,
• de hervorming is een onderdeel van een bredere strategie om sociale rechten en de welvaartsstaat te ontmantelen.

Deze actiedag maakt deel uit van een bredere mobilisatie die wordt voortgezet met de betoging op 29 april 2025 om 10 uur vanaf het Noordstation.

De ABVV-Brussel solidair met de werkneemsters en werknemers van Cora

De aankondiging van de sluiting van de Cora-winkels stort 1800 werkneemsters en werknemers in totale onzekerheid. Na jaren van trouwe dienst, opgelegde flexibiliteit en offers in naam van de winst, worden zij vandaag brutaal aan de kant geschoven.

Deze beslissing, even hard als onrechtvaardig, kadert in een verontrustende tendens: de sociale afbraak in de sector van de grote distributie. Na Makro, Match en Delhaize is het opnieuw de logica van de winst die honderden gezinnen vermorzelt. En het zijn altijd dezelfde mensen die de rekening betalen: de werknemers.

De directie van Cora draagt een zware verantwoordelijkheid, maar staat daar niet alleen in. De asociale maatregelen van de federale regering – de afschaffing van het brugpensioen, de verstrenging van de werkloosheidsreglementering, de toenemende druk op de OCMW’s – laten werknemers zonder vangnet achter in het licht van zulke massaontslagen. Het gevolg: meer onzekerheid, minder vooruitzichten, meer leed.

Het ABVV-Brussel betuigt zijn volledige solidariteit met de collega’s van Cora en brengt hulde aan het engagement van de syndicale afgevaardigden die elke dag opnieuw opkomen voor hun rechten en hun waardigheid.

Wij zullen aan hun zijde staan, in het verzet én aan de onderhandelingstafel. Wij geven geen duimbreed toe.

Overweeg je een 4/5de landingsbaan? Wacht niet langer

Denk je eraan om het iets rustiger aan te doen via een 4/5de landingsbaan? Maak er nu werk van, want de huidige voorwaarden blijven maar geldig tot 30 juni 2025. Daarna wordt het strenger, moeilijker en mogelijk nadeliger voor je pensioen.

De federale regering-De Wever wil de toegang tot landingsbanen flink verstrengen. Een landingsbaan houdt in dat je je werktijd met 1/5de (of 1/2de) verlaagt, en dit tot aan je pensioen. De aanvraag moet schriftelijk gebeuren bij je werkgever én bij de RVA (via Break@Work).

Strengere toegangsvoorwaarden

Nu heb je toegang tot landingsbanen vanaf 60 jaar met 25 jaar beroepsverleden

Er zijn bepaalde uitzonderingen van beroepen die sneller gebruik kunnen maken van een landingsbaan (vanaf 55 jaar):

• werknemers met een lange loopbaan
• werknemers met een zwaar beroep
• werknemers die 20 jaar nachtarbeid hebben verricht
• werknemers in de bouwsector met medisch attest van arbeidsongeschiktheid
• werknemers in beschutte werkplaats, maatwerkbedrijven …
• werknemers in ondernemingen in moeilijkheden of herstructurering

Binnenkort heb je pas toegang vanaf 30 jaar loopbaan (oplopend naar 35 jaar loopbaan in 2030).

Minder pensioenopbouw tijdens landingsbaan

• Niet-gewerkte periodes tijdens de landingsbaan worden in de toekomst gelijkgesteld aan een ‘beperkt fictief loon’, wat een lagere pensioenopbouw betekent voor wie meer dan €32.122,36 per jaar verdient.
• Niet-gewerkte periodes, o.a. in het kader van een landingsbaan, worden vanaf 2031 begrensd tot maximaal 20% van de pensioenopbouw. Die ‘cap’ wordt vanaf 2027 geleidelijk ingevoerd. 

Samengevat: je zal langer moeten werken voor je recht hebt op een landingsbaan, én het kan een pensioenverlies betekenen.

Wacht niet tot het laatste moment

Voor bedrijven met meer dan 20 werknemers moet je je aanvraag ten laatste op 31 maart 2025 indienen om zeker te zijn van een correcte behandeling. Werk je in een kleinere onderneming? Dan ben je eigenlijk al te laat volgens de standaardtermijn, maar je werkgever kan alsnog instemmen met een kortere procedure.

Belangrijk: we roepen, omwille van de mogelijke ingrepen in de gelijkgestelde periodes, momenteel niet op om een 1/2 landingsbaan op te nemen.

Meer info?

• Surf naar de website van de RVA
• Doe je aanvraag via Break@Work

Waarom staken wij op 31 maart?

 Omdat de federale regering de bevolking in de maling neemt. Onze koopkracht ging stijgen en loopbanen gingen haalbaar worden? Hier komt echter niks van in huis.

Op 31 maart gaan de Belgische werknemers in algemene staking; zowel in de privé- als de openbare sector. Het is tijd dat de werknemers gehoord worden en dat de economische lusten en lasten eerlijk verdeeld worden.

De aanvallen op werknemers zijn talrijk en keihard:

• De regering-BDW-Bouchez snijdt in de pensioenen. Het wordt langer werken voor minder pensioen.
• Voor werknemers is het al flexibiliteit dat de klok slaat en de regering doet er een schepje bovenop. De werkgevers zitten in een zetel en rekenen zich al rijk.
• Er wordt bespaard op gepensioneerden, werkzoekenden en in de openbare diensten. De zwaarste schouders zouden de zwaarste lasten moeten dragen. Daar is met deze regering geen sprake van.
• Vrouwen staan weer in de vuurlijn: het besparingsbeleid treft hen extra hard.
• Ze hebben gelogen. Onze koopkracht ging stijgen, maar brokkelt in werkelijkheid langs alle kanten af.

Het zijn nochtans de werknemers die het land en de economie doen draaien. Het is tijd dat hun stem gehoord wordt en dat zij hun eerlijk deel krijgen. 

Staak mee op 31 maart: voor degelijke pensioenen en haalbare loopbanen, voor sterkere koopkracht, voor kwalitatieve openbare diensten en opdat de sterkste schouders eindelijk de zwaarste lasten dragen.

Regeerakkoord doorgelicht

Wat is de impact van het regeerakkoord-BDW-Bouchez voor:

• werknemers
• werkzoekenden
• ambtenaren
• (bijna) gepensioneerden
• zieken
• democraten
• vrouwen

Wil je mee staken?

• Contacteer jouw delegee of centrale
• Je krijgt van je vakbond een stakingsvergoeding van 40 euro