Vanaf 17 october, werken vrouwen ‘gratis’ tot het einde van het jaar!

17 oktober is een even symbolische als aanstootgevende datum: indien we de totale loonkloof zouden omzetten in werktijd, worden vrouwen vanaf die datum niet meer betaald. Het gemiddelde verschil van 19,9% tussen het loon van vrouwen en dat van mannen komt overeen met bijna tweeënhalve maand ‘onbetaald’ werk voor vrouwen in vergelijking met hun mannelijke collega’s.

Loonongelijkheid blijft een structurele realiteit, die vrouwen tijdens hun hele loopbaan en tot aan hun pensioen enorm benadeelt.

We hebben het vaak over een kloof van 7%, wat overeenkomt met het verschil in uurloon tussen vrouwen en mannen. Maar dit cijfer verhult een veel diepgaandere realiteit: vrouwen bevinden zich vaak in deeltijds werk, veelal in onderbetaalde sectoren (handel, zorg, schoonmaak, dienstencheques).

• 40 % van de vrouwen werken deeltijds. Dit zijn 846 000 werkneemsters in 2023.
• 83 % van de deeltijdse jobs worden uitgeoefend door vrouwen, waarvan 93 % opgelegd– door gebrek aan kinderopvang of aan voltijds werk of onder druk van hun werkgever.

Deze banen zijn vaak onzeker, slecht betaald en bieden weinig carrièrevooruitzichten. Gemiddeld duurt de loopbaan van vrouwen slechts 31,6 jaar, en 4 op de 10 vrouwen halen op 65-jarige leeftijd geen loopbaan van 35 jaar– terwijl de pensioenberekening is gebaseerd op een loopbaan van 45 jaar.

Deze achtergestelde loonsituatie heeft uiteraard gevolgen voor het pensioen van vrouwen.

Gemiddeld liggen de pensioenen van vrouwen 21% lager dan die van mannen, en zonder gelijkgestelde periodes (ziekte, zwangerschapsverlof, tijdelijke werkloosheid, enz.) zou dit verschil oplopen tot 43%!

Bovendien berooft de geplande afschaffing van het overlevingspensioen ongeveer 140.000 vrouwen van een essentieel vangnet.

En met de Arizona-regering gaan vrouwen opnieuw het gelag betalen!

In plaats van deze onrechtvaardige situatie aan te pakken, vermenigvuldigt de Arizona-regering haar aanvallen op deeltijdse werknemers, dus voornamelijk vrouwen:

• Uitbreiding van de flexijobs en de studentenjobs, waardoor de concurrentie met parttimers toeneemt zonder dat er voltijdse banen bijkomen.
• Afschaffing van de zondagsrust en verplichte sluitingsdag, waardoor het nog moeilijker wordt om werk en gezin te combineren.
• Annualisatie van de werktijd, wat leidt tot “accordeonweken” en wat de combinatie van verschillende deeltijdse jobs bemoeilijkt.
• Verhoging van “vrijwillig” overwerk tot 360 uur zonder overloon, of 450 uur in de horeca.
• Afschaffing van de 1/3de regel voor de minimale wekelijkse arbeidsduur voor deeltijds werk, wat de deur openzet voor een grotere versnippering van de werkuren.
• Geleidelijke afschaffing van de geassimileerde perioden voor de berekening van het vervroegd pensioen, waardoor dit pensioen voor veel vrouwen onhaalbaar wordt.
• IGU-sancties: deeltijdse werknemers die minder dan halftijds werken, verliezen na 2 jaar hun aanvullende werkloosheidsuitkering – een maatregel die 33% van de betrokken vrouwen treft.

Kortom, voor de Arizona-regering vormen vrouwen het doelwit, met hervormingen die structureel discriminerend zijn en net die precaire jobs treffen waarin vrouwen oververtegenwoordigd zijn.